قدمت سازه های پارچه ای که به آن «سازه های چادری» یا «سازه های غشایی» هم گفته می‎شود، به دوران اولیه حیات بشر­ و­ زندگی در چادرها باز می­گردد؛ زمانی که انسان برای محافظت در برابر باد، باران و آفتاب به دنبال یافتن راه­ حلی می­گشت و پناهگاه­ هایی از پارچه برای خود ساخت. از آن پس تاکنون با وجود پیشرفت فن‏آوری و دانش معماری، استفاده از سازه های پارچه­ ای نه تنها اهمیت خود را از دست نداده، بلکه همراه شدن دو ویژگی زیبایی و لطافت در کنار کاربری این نوع سازه ها موجب رونق روزافزون استفاده از آن ها شده است.

اولین سازه غشایی در واپسین سال­ های قرن نوزدهم ساخته شد و دستیابی به روش­ های مختلف محاسباتی در قرن بیستم، باعث شد اصول ساخت و طراحی این سازه­ ها به عنوان شاخه­ ای از رشته معماری شناخته شود. با پیشرفت علم، تکنولوژی ساخت پارچه و اتصالات آن ارتقا پیدا کرد و مطرح شدن سازه­ های سبک به عنوان یک ضرورت درمعماری روز، استفاده از این نوع سازه­ ها را بیش از گذشته در دنیا رواج داد.